قرص سیپروفلوکساسین برای چیست؟ کاربردها، دوز مصرف  و تداخل دارویی

قرص سیپروفلوکساسین

قرص سیپروفلوکساسین، نوعی آنتی‌بیوتیک تجویزی بوده، که برای درمان برخی بیماری‌ها استفاده می‌شود. در واقع، این دارو اغلب جهت درمان چندین نوع عفونت باکتریایی در بزرگسالان مانند عفونت‌های ادراری، ذات‌الریه یا پنومونی، طاعون و سیاه‌زخم بسیار کاربرد دارد. با این حال، برخی پزشکان ممکن است سیپروفلوکساسین را به‌طور ویژه برای کودکانی که دچار عفونت‌های پیچیده ادراری و کلیوی شده‌اند یا به‌منظور درمان طاعون و سیاه‌زخم در آن‌ها تجویز کنند. 

جهت آشنایی بیشتر با این آنتی‌بیوتیک، ما در این مطلب به کاربرد و عوارض این دارو می‌پردازیم؛ علاوه‌بر آن، درباره اینکه قرص سیپروفلوکساسین ۵۰۰ چیست یا نوع ۲۵۰ آن در چه شرایطی تجویز می‌شود نیز صحبت می‌کنیم. 

قرص سیپروفلوکساسین چیست؟

قرص سیپروفلوکساسین (Ciprofloxacin) یک داروی تجویزی ژنریک بوده، که با نام تجاری سیپرو (Cipro) نیز شناخته می‌شود. این دارو، در اصل نوعی آنتی‌بیوتیک از خانواده فلوئوروکینولون‌ها (Fluoroquinolones) به‌شمار می‌رود و مصرف آن ممکن است عوارض جانبی از خفیف تا جدی (از جمله تهوع و اسهال) ایجاد کند. سیپروفلوکساسین به‌طور معمول برای درمان انواعی از عفونت‌های باکتریایی در بزرگسالان و برخی کودکان به کار می‌رود. این دارو با کشتن باکتری‌ها یا جلوگیری از رشد آن‌ها تاثیر خود را بر بدن بیماران می‌گذارد. سیپروفلوکساسین که فقط با نسخه پزشک در دسترس است، برای سرماخوردگی، آنفولانزا یا سایر عفونت‌های ویروسی ابدا موثر نیست. اگر برایتان سوال است که دقیقا قرص سیپروفلوکساسین برای چیست، در ادامه به عفونت‌های باکتریایی که این دارو به درمان آن‌ها می‌پردازد، اشاره می‌کنیم:

  • عفونت‌های مجاری ادراری (UTI)
  • عفونت‌های پوستی
  • عفونت‌های استخوان و مفصل
  • اسهال ناشی از عفونت
  • عفونت‌های راه‌های تنفسی تحتانی
  • تب حصبه
  • سوزاک
  • طاعون
  • برونشیت مزمن
  • عفونت سینوس‌ها
  • آنتراکس (سیاه‌زخم)
  • پروستاتیت مزمن (التهاب پروستات)
  • برخی عفونت‌های شکمی، همراه با مترونیدازول (فلاژیل)
  • سیستیت حاد (التهاب ناگهانی مثانه ناشی از عفونت باکتریایی)

اشکال دارویی سیپروفلوکساسین چیست؟

با اینکه سیپروفلوکساسین به‌صورت محلول داخل وریدی (IV)، قطره گوش، پودر سوسپانسیون خوراکی و قطره چشم موجود است، اما ما در این مطلب، بیشتر بر دوزهای مصرفی فرم قرص خوراکی آن تمرکز می‌کنیم:

شکل دارو قدرت یا دوزهای موجود در دارو

قرص خوراکی

۲۵۰ میلی‌گرم

۵۰۰ میلی‌گرم

۷۵۰ میلی‌‌گرم

سوسپانسیون مایع 

(شامل ریزکپسول‌هایی است که با مایع مخلوط می‌شود)

پس از مخلوط شدن، قدرت‌ها عبارتند از:

۲۵۰ میلی‌گرم در هر ۵ میلی‌لیتر

۵۰۰ میلی‌گرم در هر ۵ میلی‌لیتر

 

مرور کلی دوز قرص سیپروفلوکساسین

قرص سیپروفلوکساسین برای چیست

جهت بهره‌مندی از تاثیر سیپروفلوکساسین، پزشکان اغلب با تجویز دوز پایین شروع کرده و سپس، آن را به مرور زمان تنظیم می‌کنند. آن چیزی که اهمیت دارد، این است که پزشکان در نهایت کمترین دوزی که اثر مطلوب را برای بدن فراهم می‌کند، تجویز می‌کنند. دوز سیپروفلوکساسین تجویزشده ممکن است با توجه به نوع بیماری که برای درمان آن استفاده می‌شود، متفاوت باشد. 

اطلاعاتی که در بخش زیر فراهم کرده‌ایم، دوزهایی را که به‌طور معمول برای سیپروفلوکساسین توصیه می‌شوند، شرح می‌دهد و  شما پس از مطالعه آن، برای مثال متوجه می‌شوید که قرص سیپروفلوکساسین۵۰۰ برای چیست یا نوع قرص سیپروفلوکساسین 250 چیست و برای چه شرایطی تجویز می‌شود. با این‌حال، اگر شما هم‌اکنون در حال مصرف دوزی از این قرص هستید که پزشک برای شما تعیین کرده، تا زمانی که او تشخیص نداده، نباید آن را تغییر دهید. چراکه آن‌ها دوز متناسب با نیازهای بدن شما را تعیین می‌کنند.

دوزهای معمول سیپروفلوکساسین در بزرگسالان

در بخش زیر، دوزهای معمول قرص سیپروفلوکساسین در بزرگسالان برای برخی عفونت‌ها آمده است؛ پس از مطالعه این جدول، خواهید دانست که قرص سیپروفلوکساسین 250 برای چیست و نوع ۵۰۰ آن برای کدام بیماری‌ها توصیه می‌شود.

نام عفونت مقدار مصرف طول درمان
عفونت‌های پوستی ۵۰۰ تا ۷۵۰ میلی‌گرم هر ۱۲ ساعت ۱۴ روز
عفونت‌های استخوان و مفصل ۵۰۰ تا ۷۵۰ میلی‌گرم هر ۱۲ ساعت ۴ تا ۸ هفته
عفونت‌های شکمی ۵۰۰ میلی‌گرم هر ۱۲ ساعت ۷ تا ۱۴ روز
اسهال ناشی از عفونت ۵۰۰ میلی‌گرم هر ۱۲ ساعت ۵ تا ۷ روز
تب تیفوئید یا تب حصبه ۵۰۰ میلی‌گرم هر ۱۲ ساعت ۱۰ روز
سوزاک ۲۵۰ میلی‌گرم برای ۱ دوز ۱ دوز
طاعون ۵۰۰ تا ۷۵۰ میلی‌گرم هر ۱۲ ساعت ۱۴ روز
پروستاتیت مزمن ۵۰۰ میلی‌گرم هر ۱۲ ساعت ۲۸ روز
عفونت‌های دستگاه تنفسی تحتانی ۵۰۰ تا ۷۵۰ میلی‌گرم هر ۱۲ ساعت ۷ تا ۱۴ روز
عفونت‌های دستگاه ادراری ۲۵۰ تا ۵۰۰ میلی‌گرم هر ۱۲ ساعت ۷ تا ۱۴ روز
سیستیت حاد ۲۵۰ میلی‌گرم هر ۱۲ ساعت ۳ روز
عفونت‌های سینوسی ۵۰۰ میلی‌گرم هر ۱۲ ساعت ۱۰ روز
سیاه زخم ۵۰۰ میلی‌گرم هر ۱۲ ساعت ۶۰ روز

 

دوزهای معمول سیپروفلوکساسین برای کودکان

برای کودکان سیپروفلوکساسین به‌طور معمول برای موارد زیر استفاده می‌شود:

  • درمان عفونت‌های کلیوی یا عفونت‌های ادراری پیچیده در کودکان ۱ سال و بالاتر
  • درمان طاعون در کودکان در هر سنی
  • کمک به پیشگیری از عفونت‌های ناشی از سیاه‌زخم استنشاقی در کودکان در هر سنی

لازم به ذکر است که دوز سیپروفلوکساسین برای کودکان بر اساس وزن بدن آنها به کیلوگرم است؛ با این توضیح، اکنون در جدول زیر، دوزهای معمول سیپروفلوکساسین برای کودکان را بیان می‌کنیم:

مورد استفاده مقدار مصرف طول درمان
عفونت‌های کلیوی یا عفونت‌های ادراری پیچیده ۱۰ تا ۲۰ میلی‌گرم بر کیلوگرم (تا ۷۵۰ میلی‌گرم) هر ۱۲ ساعت ۱۰ تا ۲۱ روز
طاعون ۱۵ میلی‌گرم بر کیلوگرم (تا ۵۰۰ میلی‌گرم) هر ۸ تا ۱۲ ساعت ۱۴ روز
سیاه زخم ۱۵ میلی‌گرم بر کیلوگرم (تا ۵۰۰ میلی‌گرم) هر ۱۲ ساعت ۶۰ روز

 

نحوه مصرف قرص سیپروفلوکساسین چگونه است؟

اکنون که می‌دانید قرص سیپروفلوکساسین برای چیست، نوبت به نحوه مصرف این دارو می‌رسد. برای این منظور، پزشکان اغلب دستورالعمل‌های خاصی را به افراد می‌دهند. در بخش زیر، معمول‌ترین این توصیه‌ها را بیان کرده‌ایم:

  • می‌توانید دوز مصرفی را با غذا یا بدون آن میل کنید؛ گاهی اوقات مصرف این قرص با غذا می‌تواند به کاهش عوارض جانبی گوارشی آن کمک کند.
  • برخی غذاها یا نوشیدنی‌ها مانند لبنیات می‌توانند با سیپروفلوکساسین تداخل داشته باشند و اثر آن را کاهش دهند؛ از این رو، بهتر است دوز خود را حداقل ۲ ساعت قبل یا ۶ ساعت پس از مصرف لبنیات یا محصولاتی که حاوی کلسیم هستند، مصرف کنید.
  • دقت داشته باشید که قرص‌ها باید به‌طور کامل بلعیده شوند؛ آن‌ها را نجوید یا خرد نکنید.
  • اگر پیش از اتمام دارو احساس بهبودی کردید، یادتان باشد که تکمیل کل دوره درمان با سیپروفلوکساسین بسیار مهم است.

عوارض جانبی شایع قرص سیپروفلوکساسین چیست؟

قرص سیپروفلوکساسین چیست؟

برخی افراد ممکن است در طول درمان با سیپروفلوکساسین عوارض جانبی خفیف تا جدی را تجربه کنند. در بیشتر موارد، این عوارض جانبی باید موقتی باشند و حتی بتوان برخی از آن‌ها را به‌راحتی مدیریت کرد. در بخش زیر، به نمونه‌هایی از عوارض جانبی خفیف و رایج این دارو اشاره می‌کنیم:

  • سردرد
  • اسهال
  • حالت تهوع
  • بثورات پوستی
  • افزایش موقت آنزیم‌های کبدی
  • تغییر در حس چشایی
  • تاری دید
  • سرگیجه

 

عوارض جانبی جدی سیپروفلوکساسین چیست؟

علاوه‌بر عوارض خفیف، مصرف سیپروفلوکساسین ممکن است عوارض جانبی جدی را در برخی از افراد ایجاد کند. لازم به ذکر است، اگر هنگام مصرف سیپروفلوکساسین دچار عوارض جانبی جدی شدید، می‌بایست در اسرع وقت با پزشک خود تماس بگیرید. اکنون در بخش زیر، به عوارض جانبی جدی قرص سیپروفلوکساسین می‌پردازیم:

 

  • تشنج
  • مشکلات ریتم قلب، مانند سندرم QT طولانی
  • عفونت کلستریدیوم دیفیسیل
  • آسیب کبدی
  • قند خون بسیار پایین
  • مشکلات جدی کلیوی
  • حساسیت پوست به نور ماورای بنفش (UV)
  • ایجاد باکتری‌های مقاوم به دارو
  • نوروپاتی محیطی
  • عوارض جانبی سیستم عصبی مرکزی مانند افسردگی
  • مشکلات تاندون، از جمله تاندونیت و پارگی تاندون
  • خطر بدتر شدن ضعف عضلانی در افراد مبتلا به میاستنی گراویس

 

آیا قرص سیپروفلوکساسین با داروهای دیگر تداخل دارد؟

قرص سیپروفلوکساسین ۵۰۰ چیست

 

اینکه بدانید قرص سیپروفلوکساسین ۲۰۰ چیست و یا نوع ۵۰۰ آن برای چه بیماری‌هایی تجویز می‌شود، زمانی ارزشمند است که از تداخل آن با سایر داروها نیز آگاه باشید. بنابراین قبل از شروع مصرف سیپروفلوکساسین، اگر هرگونه دارو تجویزی و بدون‌نسخه یا حتی داروی گیاهی، ویتامین و مکمل مصرف می‌کنید حتما آن را به پزشک خود اطلاع دهید؛ زیرا به اشتراک گذاشتن این اطلاعات با آن‌ها می‌تواند به جلوگیری از تداخلات دارویی احتمالی کمک موثری کند. جهت آگاهی بیشتر، ما در جدول زیر رایج‌ترین داروهایی را که ممکن است با قرص سیپروفلوکساسین تداخل داشته باشند، فهرست کردیم.

 

گروه دارویی یا نام دارو نمونه‌های دارویی چه اتفاقی می‌تواند بیفتد؟
آنتی اسیدها
  • هیدروکسید آلومینیوم/هیدروکسید منیزیم (Maalox)
  • کربنات کلسیم (TUMS)
  • هیدروکسید منیزیم/کربنات کلسیم (Rolaids)
می‌تواند اثر سیپروفلوکساسین را کم کند.
کورتیکواستروئیدها
  • هیدروکورتیزون (کورتف)
  • متیل پردنیزولون (مدرول)
  • پردنیزون
می‌تواند خطر مشکلات تاندون را افزایش دهد.
داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs)
  • سلکوکسیب (سلبرکس)
  • ایبوپروفن (ادویل، موترین)
  • ناپروکسن (ناپروسین، آلیو)
می‌تواند خطر تشنج را افزایش دهد.
برخی داروهای ضد افسردگی
  • سیتالوپرام (سلکسا)
  • دولوکستین (سیمبالتا)
  • فلوکستین (پروزاک)
  • ونلافاکسین (افکسور XR)
می‌تواند خطر طولانی شدن QT را افزایش دهد.
برخی داروهای ضد روان‌پریشی
  • آریپیپرازول (ابیلیفای، و…)
  • کلوزاپین (کلوزاریل، ورساکلوز)
  • هالوپریدول (هالدول)
  • کوئتیاپین (سروکوئل)
می‌تواند خطر عوارض جانبی سیپروفلوکساسین و برخی داروهای ضد‌روان‌پریشی را افزایش دهد.
داروهای ضد آریتمی (داروهایی برای ضربان قلب نامنظم)
  • آمیودارون (نکسترون، پاکرون)
  • کینیدین
  • پروکائین آمید
می‌تواند خطر ضربان قلب نامنظم را افزایش دهد.
برخی داروهای دیابت (سولفونیل اوره)
  • گلیمپرید (آماریل)
  • گلیپیزید (گلوکوترول XL)
  • گلیبورید (دیابتا، گلیناز)
می‌تواند باعث هیپوگلیسمی (افت قند خون) شود.
سیلدنافیل (ویاگرا) می‌تواند خطر عوارض جانبی سیلدنافیل (ویاگرا) را افزایش دهد.
تئوفیلین (تئو-۲۴، تئوکرون، الیکسوفیلین) می‌تواند خطر عوارض جانبی تئوفیلین را افزایش دهد.
وارفارین (یانتوون) می‌تواند خطر عوارض جانبی وارفارین را افزایش دهد.
زولپیدم (آمبین و…) می‌تواند خطر عوارض جانبی زولپیدم را افزایش دهد.

 

آیا مصرف قرص سیپروفلوکساسین برای شما مناسب است؟ 

سیپروفلوکساسین یک داروی تجویزی عمومی است که برای درمان برخی عفونت‌های باکتریایی استفاده می‌شود. این دارو متعلق به گروهی از آنتی‌بیوتیک‌ها به نام فلوئوروکینولون‌ها است و به همین دلیل برای بیماری‌‌های ویروسی مانند سرماخوردگی و آنفولانزا کاربرد ندارد. دوز تجویز شده سیپروفلوکساسین بسته به برنامه درمانی هر فرد متفاوت بوده و عواملی مانند سابقه پزشکی و وزن بدن می‌تواند بر دوز مصرفی این دارو تاثیر بگذارند. 

سیپروفلوکساسین در درمان انواع مختلف عفونت‌های باکتریایی از جمله عفونت‌هایی که در مجاری ادراری، شکم، پوست و پروستات ایجاد می‌شوند موثر بوده و بعضا می‌تواند عوارض جانبی خفیف تا شدید، از جمله حالت تهوع و اسهال را ایجاد کند. 

لازم به ذکر است، اگر هنگام مصرف این دارو، علائم ادامه‌دار یا آزاردهنده‌ای را تجربه کردید، می‌بایست در اسرع وقت مصرف دارو را قطع کرده و با پزشک خود تماس بگیرید. همچنین یادتان باشد هیچ‌گاه نباید قرص سیپروفلوکساسین را خودسرانه مصرف کرده یا اینکه دوز آن را تغییر دهید؛ چراکه این دارو تنها با تجویز پزشک در دسترس بوده و می‌بایست تحت نظارت او مصرف شود.

 

سوالات متداول:

 

۱. قرص سیپروفلوکساسین برای درمان چه بیماری‌هایی استفاده می‌شود؟

سیپروفلوکساسین نوعی آنتی‌بیوتیک بوده و برای درمان انواعی از عفونت‌های باکتریایی مانند عفونت‌های مجاری ادراری، عفونت‌های پوستی، پنومونی، طاعون، برونشیت مزمن، عفونت‌های استخوان و مفصل، سیستیت حاد، پروستاتیت مزمن و سیاه‌زخم استفاده می‌شود.

 

۲. آیا قرص سیپروفلوکساسین برای سرماخوردگی و آنفولانزا کاربرد دارد؟

این دارو با کشتن باکتری‌ها یا جلوگیری از رشد آن‌ها تاثیر خود را بر بدن می‌گذارد، از این رو، برای سرماخوردگی، آنفولانزا یا سایر عفونت‌های ویروسی موثر نیست.

 

۳. عوارض مصرف قرص سیپروفلوکساسین چیست؟ 

از عوارض جانبی شایع مصرف سیپروفلوکساسین می‌تواند به سردرد، حالت تهوع، اسهال و بثورات پوستی اشاره کرد؛ عوارض جدی‌تر آن نیز می‌تواند شامل تشنج، مشکلات ریتم قلب، آسیب کبدی، قند خون بسیار پایین و مشکلات جدی کلیوی باشد. 

 

۴. سیپروفلوکساسین با چه داروها و غذاهایی ممکن است تداخل داشته باشد؟

آنتی‌اسیدها، داروهای ضدالتهاب غیراستروئيدی مانند ایبوپروفن و ناپروکسن، داروهای ضدآریتمی، برخی داروهای دیابت، برخی داروهای ضدافسردگی، وارفارین و زولپیدم. علاوه‌بر آن، مصرف لبنیات می‌تواند با سیپروفلوکساسین تداخل داشته و اثر آن را کاهش دهد.

 

۵. قرص سیپروفلوکساسین در کودکان برای چه بیماری‌های تجویز می‌شود؟

 

سیپروفلوکساسین ممکن برای درمان عفونت‌های کلیوی یا عفونت‌های ادراری پیچیده (در کودکان ۱ سال و بالاتر)، درمان طاعون و کمک به پیشگیری از عفونت‌های ناشی از سیاه‌زخم استنشاقی یا تنفسی (در کودکان هر سنی) استفاده شود.